Mapa T e O

Este mapa T e O, da Etymologiae de Isidoro, identifica os tres continentes coñecidos como poboados por descendentes de Shem (ou Sem ), Iafeth (ou Xafet ) e Cham (ou Ham ou Xam).
O Hereford Mappa Mundi, sobre 1300, Catedral de Hereford, Inglaterra. Un mapa clásico "TO" con Xerusalén no centro, o leste cara a arriba, Europa na parte inferior esquerda e África á dereita.

Un mapa T e O, O–T, T en O ou T–O (de orbis terrarum, orbe ou círculo das terras; coa letra T dentro dunha O), tamén coñecido como mapa isidoriano ou isidorano é un tipo de mapa do mundo antigo que representa o mundo físico tal e como describiu por primeira vez o estudoso do século VII Isidoro de Sevilla na súa De Natura Rerum e máis tarde na súa Etymologiae. [1]

Aínda que non se inclúe nos mapas orixinais de Isidoro,[1] un manuscrito posterior engadiu os nomes dos fillos de Noé ( Sem, Iafet e Cam) para cada un dos tres continentes[1] (no s. XVIII xurdiu a teoría racista e pro-escravitude de que os fillos de Cam foron ennegrecidos por Deus para lembrar permanentemente o pecado que Cam cometera cando viu o seu pai espido[2][3]).

Mapas posteriores máis detallados e cunha orientación equivalente descríbense ás veces como un "mapa de Beato" despois do mapamundi do Beato de Liébana, porque unha das representacións máis antigas coñecidas deste tipo atribúese ao Beato de Liébana, un monxe do século VIII, no prólogo do seu Comentario sobre o Apocalipse .

  1. 1,0 1,1 1,2 Williams 1997, p. 13: "...a tradición isidorana tal e como era coñecida por exemplos peninsulares, incluído o máis antigo dos omnipresentes mapas T-O. Esta figura emblemática aparece dúas veces ao pé do folio 24v nun exemplar do De Natura Rerum de Isidoro, hoxe Escorial R.II. 18... O texto relevante procede do paso final do De Natura Rerum, capítulo XLVIII, 2... Cando, no século IX, o manuscrito do Escorial caeu en mans de Euloxio e foi complementado, este preciso texto (Etymologiae XIV, 2, 3) colocouse na páxina, folio 25r, de cara ao mapa primitivo e introduciuse outro pequeno mapa T-O. A este diagrama T-O posterior, porén, engadíronse os nomes dos fillos de Noé -Sem, Iafet e Cam, por Asia, Europa e África, respectivamente, fóra do círculo do globo. Esta distribución só está implícita na Biblia (Xénese 9: 18-19). Xosefo (d. c. 100 d. C.) é máis explícito como o foi Hipólito de Roma, cuxa crónica de 234 na súa tradución latina difundiu a distribución dos fillos de Noé en Occidente; no Etymologiae, porén, a distribución dos fillos de Noé non se destaca, senón que só se informa casualmente coa descrición da localización das cidades no Libro IX. Parece claro, se aceptamos a evidencia de Escorial R.II.18, que a distribución Sem-Iafet-Cam non estaba no primitivo diagrama de Isidoro. Isto significa que o uso de Isidoro do diagrama T-O non foi informado por ningún contido relixioso aberto".
  2. Taslitz, Andrew E. (2009-03). Reconstructing the Fourth Amendment: A History of Search and Seizure, 1789-1868 (en inglés). NYU Press. ISBN 978-0-8147-8326-9. 
  3. "When Slavery was Called Freedom: Evangelicalism, Proslavery, and the Causes of the Civil War. (Religion in the South). Lexington: University Press of Kentucky.". academic.oup.com ; John Patrick Daly. Consultado o 2022-04-23. 

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search